Anarchy of Roses: Alexander McQueen: Ars nec artem celare

De zomer mag dan wel ver weg zijn, de couturiers zitten niet stil. Ze hebben immers net hun collecties getoond in Parijs en de meningen zijn verdeeld. Zij die in herhaling vallen, zij die beter nooit begonnen waren en zij die ons met stomheid geslagen hebben. Bij die laatste groep hoort ook Sarah Burton. De laatste collectie die ze heeft ontworpen voor Alexander McQueen is een pareltje geworden. Een ware lofzang voor het vrouwelijk lichaam. De show zelf was zo breekbaar. Het decor zo simpel, zo puur. De muziek zo mythisch, in het begin tenminste. Daarna versnelde het tempo. Het leek wel alsof de kleding zelf zorgde voor de beginmelodie. McQueen was nooit iemand die traditioneel draagbare collecties maakte. Het was vooral niet altijd de bedoeling om het vrouwenlichaam te accentueren, maar juist die 'rariteiten' sierden hem. En met deze collectie bewijst Burton alweer dat ze een waardige opvolgster is voor McQueen. Burton ging aan de slag met goud, zilver, zacht roze, wit, koraalrood en zwart. Ze gebruikte stijve stoffen die ze vormgaf met ruches, maar ook doorkijkstoffen. Ze speelde met asymmetrie en parels, maar vooral met volume. Ze gaat zelfs zo ver dat ze het traditionele kant schaamteloos gaat mixen met latex. En die vreemde masker- en badmutsachtige dingen op het hoofd waren eigenlijk gewoon de McQueen-handtekening, want zonder zou het er algauw minder McQueen uitzien. En dat heeft Sarah Burton maar al te goed begrepen.

English translation: Summer might be months away but fashion designers are always busy with next season's trends. They have been showing their collections in Paris the past days and of course everyone had a merciless oppinion. Some repeated themselves, others shouldn't even have started to design and some others surprised us once again. So did Sarah Burton. Her last collection for Alexander McQueen was an absolute delight for the eyes. A true hymn for the female body. The show was so fragile. The setting was simple and so pure. The music was mythical at the beginning though. The tempo speeded afterwards. It felt like the clothing was making the soft tunes.McQueen never created traditionally wearable collections. He didn't always desire to accentuate the female body, but these oddities made him the designer we know now. With this collection though Burton proved once again that she's a worthy successor for McQueen. Burton used gold, silver, soft pint, white, coral red and black for this collection. She used rigid fabrics and made them fluent with ruffles, she has also used see-through fabrics. Burton played with asymmetry, pearls and volume. She even dared to match latex with the traditional lace. And those weird masks were the McQueen signature. This collection would've been less McQueen without them. So, well done, Sarah!